หมู่บ้านสกาดกลาง
หมู่ที่ 2
ที่ตั้ง
บ้านสกาดกลาง ตั้งอยู่
หมู่ที่ 2 ตำบลสกาด อำเภอปัว
จังหวัดน่าน
อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอปัว
ประมาณ 24 กิโลเมตร
และอยู่ห่างจากโรงพยาบาลชุมชน
ประมาณ 25 กิโลเมตร
ประวัติความเป็นมา
เป็นหมู่บ้านที่มีความเป็นมาเก่าแก่หลายร้อยปี โดยไม่ทราบประวัติผู้ก่อตั้ง ผู้ใหญ่บ้านคนปัจจุบันคือ
นายแม้น รกไพร
สภาพภูมิศาสตร์ การคมนาคมและการสื่อสาร
อาณาเขต ทิศเหนือ อยู่ติดกับบ้านสกาดเหนือ หมู่ 1
ทิศใต้ อยู่ติดกับบ้านสกาดใต้ หมู่
3
ทิศตะวันออก อยู่ติดกับตำบลภูคา อำเภอปัว
จังหวัดน่าน
ทิศตะวันตก อยู่ติดกับบ้านภูกอก หมู่ 4
การคมนาคม
เส้นทางการคมนาคม
จากอำเภอปัวมาถึงหมู่บ้านสกาดกลางใช้เส้นทางสายบ้านนาฝาง – สกาด
ซึ่งเป็นทางแยกจากทางหลวงแผ่นดินสายน่าน –
ทุ่งช้าง เป็นถนนลาดยางยาวประมาณ 22
กิโลเมตร (กรมโยธาธิการ)
การคมนาคมจะเดินทางได้สะดวกโดยสารไม่ประจำทางวิ่งจากบ้านถึงอำเภอปัววันละสองเที่ยวทุกวัน
การสื่อสาร
หมู่บ้านสกาดกลางไม่มีตู้โทรศัพท์สาธารณะขององค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยจะใช้โทรศัพท์จากตู้โทรศัพท์ขององค์การโทรศัพท์ฯที่หมู่บ้านอื่น คือบ้านภูกอก การสาธารณูปโภค
มีไฟฟ้าจากการไฟฟ้าส่วนภูมิภาคบริการใช้น้ำจากน้ำประปาภูเขาประชากร
ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวเขาเผ่าถิ่น
(ลัวะ) มีประชากรทั้งหมด จำนวน
987 คน แยกเป็นชาย
466 คน เป็นหญิง
521 คน จำนวนครัวเรือนทั้งหมด 246
ครัวเรือน
การอพยพของประชากรส่วนใหญ่นิยมเข้าไปทำงานอยู่ในเมืองหลวง
ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำการเกษตร ทำไร่เลื่อนลอย ปลูกข้าว
ข้าวโพด พืช เศรษฐกิจของหมู่บ้าน คือเมี่ยง
รายได้ส่วนใหญ่ของประชากรมาจากสินค้าทางการเกษตร เฉลี่ยรายได้ครอบครัวประมาณ 500.- – 5,000.- บาท /
ปี
ศาสนา วัฒนาธรรมและประเพณี
ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ
แต่ยังมีความเชื่อในเรื่องของไสยศาสตร์สิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็นอยู่ มีพิธีกรรมทีสืบทอดต่อ ๆ กันมา
คือประเพณีตีพิ การสงเคราะห์ การบายศรีสู่ขวัญ การเลี้ยงผี
เป็นต้น
ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ
แต่ยังมีความเชื่อในเรื่องของไสยศาสตร์สิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็นอยู่ มีพิธีกรรมที่สืบทอดต่อ ๆ
กันมา คือ ประเพณีการตีพิ การส่งเคราะห์
การบายศรีสู่ขวัญ การเลี้ยงผี เป็นต้น
วัฒนธรรมในการแต่งกาย
ไม่เอกลักษณ์เป็นของตนเอง
แต่ผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านชอบใส่เสื้อหม้อฮ่อม และเสื้อแขนกระบอก ผู้หญิงชอบนุ่งผ้าถุง ผู้ชายชอบใส่กางเกงหม้อฮ่อมขาก๊วย ปัจจุบันชอบการแต่งกายสมัยนิยม
ประเพณี มีประเพณีการเล่นพิ (กินสโลด)
เป็นพิธีกรรมที่สืบทอดต่อๆ
กันมาหลายชั่วอายุคนจะนิยมเล่นกันในเดือนสิบ (เดือนสิงหาคม)
ภาษา
ไม่มีภาษาเขียนเป็นของตนเอง
มีแต่ภาษาพูด (ภาษาถิ่นลัวะ) ใช้ภาษาไทยกลางในการติดต่อสื่อสาร
หมู่บ้านสกาดกลาง ไม่มีวัด
เมื่อพิธีกรรมทางศาสนาจะไปนิมนต์พระจากที่อื่นและอาศรมบ้านสกาดใต้
ภูมิปัญญาท้องถิ่น
ภูมิปัญญาชาวบ้าน
ส่วนมากเป็นงานจัดสารไม้ไผ่
การทำอุปกรณ์กับดักสัตว์
สถานที่ท่องเที่ยว
-
น้ำตกห้วยแตน อยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน ใช้เวลาเดินทางเท้าไปอย่างช้า 1
ชั่วโมง
เป็นน้ำตกสูงหลายชั้นยังไม่พัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว อยู่กลางป่าลึก น้ำตกนี้จะไหลสู่แม่น้ำปัว
-
แม่น้ำปัวอยู่ใกล้ๆ กับน้ำตกห้วยแตน
-
แม่น้ำก๋อน อยู่ทางทิศเหนือค่อนมาทางใต้ของหมู่บ้าน เป็นแม่น้ำสายเล็กๆ มีน้ำตกหลายสายตกไหลรวมกันลงสู่แม่น้ำ ท่ามกลางภูเขาสูงชันสลับซับซ้อนกันไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น